Nirek Mokar & His Boogie Messengers ft. Sax Gordon Blues - Rhythm 'n Blues Banana Peel Ruiselede (05-12-2022) reporter: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info club: Banana Peel info band: Nirek Mokar © Rootsville 2022

Door een zware verkoudheid waren mijn muzikale plannen dit weekend grondig door elkaar geschud. De nodige medicatie en grogs met rum zorgden er echter voor dat ik thans redelijk hersteld was en paraat om richting Ruiselede te trekken voor het voorlaatste optreden van het jaar. Voor deze gelegenheid waren Nirek Mokar & His Boogie Messengers uitgenodigd en ze waren in het goede gezelschap van niemand minder dan Sax Gordon.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat het bordje “sold out”, voor de zoveelste keer dit jaar, aan de voordeur prijkte. Het zou weer een gezellige boel worden. Tijd om de heupen los te maken en stramme benen op  te warmen. Zeker bij dit koude en grijze weer en met Nirek Mokar, waren we bij de juiste man beland.

De jonge Parisien kreeg de smaak al vroeg te pakken. Zijn vader werkte in Paris Boogie Speakeasy waar hij de groten van het genre zag spelen.  Op zijn tiende leerde hij zichzelf piano spelen in de club.  Hij legde zich toe op boogiewoogie, maar ook blues, jazz en rock ’n roll konden op zijn passie rekenen. In 2022 voegde hij een vierde album, “Live in Soustons”, aan zijn repertoire toe. 

Nirek Mokar speelde al eerder met de Amerikaanse saxofonist en entertainer pur sang “Sax” Gordon Beadle.  “Honking jump blues style of jazz”, het kind moet een naam krijgen. Sax Gordon is extravert, bezit een flinke dosis humor, is geïnspireerd door oudere tradities en klinkt toch eigentijds. Deze oude rot in het vak samen op het podium met jong geweld Nirek Mokar, dat zou vonken moeten geven dus. Verder vinden we Stan Noubard Pacha op gitaar, Nicolas Dubouchet aan de contrabas en Simon Boyer op drums.

Zoals te verwachten in dit genre, kregen we veel instrumentaaltjes voorgeschoteld, zoals de eerste twee openeres van de show. Eigenlijk was dit een goede kennismaking met de muzikale talenten van de band en die waren enorm, als ik dit zo mag zeggen. Van de eerste noot hoorde je dat we hier te maken hadden met steengoede muzikanten.

Met ‘Monkey Man’ kregen we voor de eerste keer Nirek te horen, waarna Sax Gordon de zang overnam met ‘The Things I Used To Do’, afkomstig uit zijn laatste album en ‘Tonight I’m Gonna Change My Ways’.  Eigenlijk was dit dan het begin van de grote Sax Gordon show. De man is de perfecte entertainer, dweilde het podium af van links naar rechts, slingerde geregeld een grapje het publiek in en wist de sfeer goed op te bouwen. Bij deze werd Nirek Mokar dan ook een beetje gedegrageerd tot een luxe side kick. Enfin, de man is nog jong en barst van het muzikale talent waardoor hij snel zijn weg naar de top zal weten te vinden.

Ik meende er eentje te horen van de hand van Johnny & The Hurricanes en heb mij ondertussen suf gepeinsd maar krijg de titel van die track maar niet binnen….ouderdom sucks… Met ‘ There’s Someting On Your Mind’ blies Gordon ons alweer van de sokken en sloot de band het eerste gedeelte af met ‘Have Horn, Will Travel’. Onderussen had elk lid van de Boogie Messengers zijn kunnen tentoongespreid met een dikke pluim voor het geweldige baswerk van Nicolas en het fijne drumwerk van “The Shuffle Master” Simon Boyer. We konden even op adem komen en dat was nodig na al dat muzikaal geweld.

De show wordt bij de aanvang van set twee al onmiddellijk verzorgd, wanneer Simon Boyer ons trakteert op een knappe solo voorzien van blauwe, lichtgevende drumsticks. We werden niet alleen muzikaal getrakteerd maar ook visueel. Dat ging dan over in een leuk shuffeltje met ‘I Wanna be With You’, waarna Nirek er ook nog eentje mocht brengen met ‘’Anything Can Happen Tonight’, terwijl Sax Gordon en Stan iets verder op het podium de show kwamen te verzorgen. Terug naar Sax, tja, met ‘She Makes It Hard’ gevolgd door de pittige rocker ‘Rock On’ , eentje van de hand van Buddy Johnson. Dit werd dan overgoten door een opzwepende boogiesausje met het betere werk op de 88’s van Nirek Mokar. Die kleine krullenbol weet waar hij mee bezig is. Groot talent en nog veel groeimarge, dat belooft voor de toekomst. Het vijftal sloot deze fijne avond af met een stevige rock’n roller ‘Every Night Is Saturday Night’. Jep, we wish !

Echter was dit buiten de welbekende waard gerekend want, u weet wel het was nog geen 23 uur en diende er aldus een extratje te worden gegeven en dat kregen we met het knappe ‘That Little Town Rocks’, met alweer Sax Gordon in de hoofdrol.

Ik had alweer genoten van deze fijne avond in de Banana Peel en ik was duidelijk niet de enige. Muzikaal topkwaliteit maar het was eerder Sax Gordon feat. Nirek Mokar dan omgekeerd. Bon, eigenlijk niemand die daar om maalde eigenlijk. Goed opgebouwde set met veel variatie en de gelegenheid om de muzikanten de kans te geven hun talenten te laten bewonderen, wat ze ook met verve deden. Fijn, fijn, fijn..

Op naar de laatste show van het jaar want binnen twee weken ontvangen ze daar Kyla Brox. Ik zou zeggen haast u, want de laatset tijd zijn de vrije plaatsen redelijk snel verdwenen. Cheers folks !!!

Marcel